2º BACH (Histora de España): Alfonso XIII

Vídeo da serie documental "Memoria de España" que centra a súa atenciónno reinado de Alfonso XIII. 

2º BACH (Historia de España): Reinado de Alfonso XII e a rexencia de María Cristina (1875-1898)

Documental da série "Memoria de España" sobre o Reinado de Alfonso XII e a rexencia de María Cristina (1875-1898) 

Vocabulario: 

-Encasillado

-Cantonalismo

-pucherazo

-caciquismo

-sistema de quenda

-Ludismo

25-N: ACTIVIDADE CONTRA A VIOLENCIA DE XÉNERO

A violencia de xénero é a expresión máis infame da desigualdade entre mulleres e homes que aínda persiste na sociedade, tamén en España, onde dende que hai estatísticas oficiais, rexístrase cada ano unha media de 60 asasinatos e decenas de miles de mulleres maltratadas, xunto aos seus fillos, vítimas silenciosas da barbarie que quedarán marcados para sempre.

No seguinte vídeo podes ver a actividade contra a violencia de xénero realizada polas alumnas e alumons de humanidades de primeiro de bacharelato con motivo da conmemoración do 25-N. 

1º ESO - A PROBLEMÁTICA DA AUGA NO PLANETA

A Terra é o planeta azul que nos emociona ver nas imaxes desde o espazo, pero aquí, na súa superficie, a auga que lle dá a súa cor é un recurso que a humanidade leva séculos dilapidando, confiada na inmensidade dos seus reservas.

O home é responsable de que a auga potable sexa cada vez máis escasa e que as poboacións costeiras sufran regularmente devastadoras inundacións. Por exceso ou por defecto, aquilo ao que debemos a vida pode acabar cobrándose a de moitos seres humanos.

No seguinte documental podes ver algúns dos problemas máis acuciantes relacionados coa auga no noso planeta.

1º ESO - XOGO INTERACTIVO RELEVO

Xogo interactivo de educaplay para que identifiquedes as formas do relevo. 

Podedes acceder o xogo facendo click aquí: XOGO

4º ESO - A GUERRA CIVIL (1936-1939)

O 17 de xullo de 1936 iniciouse en Melilla unha sublevación militar contra o goberno da República, bendicida pola Igrexa e dirixida por un importante grupo de altos mandos, como Gonzalo Queipo de LLaño, Emilio Mola, Xosé Sanxurxo e Francisco Franco. 

Os militares rapidamente controlaron o protectorado de Marrocos e o día seguinte o 18 de xullo a rebelión estendeuse a Canarias e a Península. Os rebeldes triunfaron en Castela e León, Galicia, Navarra e  gran parte de Aragón, Andalucía occidental, Baleares (agás Menorca) e Canarias. Eran zonas pouco industrializadas e moi conservadoras.

No resto da Península a sublevación foi contida  grazas á resistencia das milicias obreiras e dos militares leais a República.

O fracaso do pronunciamento, que non puido acabar co goberno da Fronte Popular, dividiu a España en dúas e desencadeou unha terrible guerra civil na que a violencia e a intransixencia apoderándose da sociedade española. 

A victoria militar de Franco e os seus exércitos o 1 de abril de 1939 deu paso a unha dicatura que durou case 40 anos, onde a represión de todos os elementos disidentes foi a tónica. 

Podes ver un resumo da Guerra Civil nos seguintes videos:

ACTIVIDADES: 
Tras o visionado dalgun dos dou videos , vai ó libro as páxinas 200-201-202-203 e despois da sua lectura realiza as seguintes actividades:
a) Quén asumiu o poder nas zonas onde triunfara o golpe militar? En que se basaron para organizar o novo Estado?
b) Quén foi nomeado como xeneralísmo e xefe de Goberno polos sublevados? Explica as primeiras medidas que tomou.
c)Lee o texto de Sanjurjo da páxina 201 e explica que obxectivos políticos tiñan os insurrectos. Qué medidas se tomaron?
d) Da páxina 203 fai os exercicios 4,5,6.

DATA DE ENTREGA XOVES 18 DE XUÑO.

susiimoure@gmail.com

2º BACH - O GOLPE DE ESTADO DO 23 F

O 23 de Febreiro de 1981 ocorreu un suceso que marcará o desenvolvemento da Transición no estado español.  Un aparente golpe de estado, co secostro do congreso dos deputados por parte dun grupo da garda civil dirixido polo franquista Antonio Tejero. 

Este tipo de acontecimentos cómpre visualizalos con distancia:

- Conversas dos protagonistas. 

- Eliminación de censuras. 

- Fugas de información. 

- Investigación periodística. 

Son tres variables esenciais na procura da verdade. 

Na versión oficial, fálase da rebelión dalgúns militares nostálxicos do franquismo, que foi sofocada pola intervención da coroa. Outra versión, apunta a un teatro preparado polas altas instancias do estado, casa real incluída, para dar un golpe de timón e reiniciar a Transición. A situación, naquela altura, era moi delicada en catro frontes:

  - Presión do nacionalismo catalán-vasco

  - Malestar do exército pola legalización do comunismo 

  - crise económica e laboral

  - ETA e GRAPO

A Roma imperial xa apuntaba que nun acontecemento capital, hai que ollar quén se aproveita, para pescudar a verdade. E houbo un claro "heroe" neste sainete… J. Carlos. I

Segue a haber documentos clasificados e algunhas incógnitas que vanse aclarando co paso do tempo. 

Aquí amósase dúas reportaxes con diferentes puntos de vista do sucedido. Vosas son as conclusións

2º BACH - HISTORIA DOS BORBÓNS

Unha breve historia dos borbóns en España dende 1700 ata a actualidade.

Para ver o documental fai click no seguinte LINK

1º BACH - OS ATENTADOS DO 11 S

O fin da guerra fría co afundimento e dfesaparición da URSS deu lugar a unha nova era nas relacións internacionais, na que os Estados Unidos se postulaban na década de 1990 como a única superpotencia mundial.

Pero as relacións internacionais levaron no século XXI a un mundo máis complexo coa aparición de novas potencias emerxentes, como China, e cun papel relevante de Europa ou da nova Rusia.

Por último, esa "nova orde" internacional non significa ausencia de tensións ou desaparición dos conflitos armados. O terrorismo armado derivado do islamismo radical, ensombreceu o panorama do século XXI con atentado como o da torres xemelgas (11 de setembro de 2001) que iniciaron un ciclo de enfrontamentos que parecen non querer chegar ó seu fin. 

No seguinte vídeo podes ver un documental do atentado do 11S de National Geographic. 

1º ESO - A HISPANIA ROMANA: CONQUISTA E ROMANIZACIÓN

O Imperio romano dominou o mundo coñecido, conquistando un imperiuo en todo o Mediterráneo ó que denominaban "mare nostrum". Nas síuas ribeiras construíron cidades ó espallou que se espallaba súa lingua e a súa cultura.

No século III a.C., Roma entra en contacto coa península ibérica no contexto do conflicto bélico que os enfrontaba ós cartaxineses. Para opoñérense á expansión cartaxinesa, as lexións romanas desembarcaron en Ampurias (218 a.C.) e iniciaron a ocupación da Península.

A conquista romana do territorio galego levouse a cabo en sucesisvas campañas espalladas no tempo.  Logo de diversas campañas militares, iniciadas por Décimo Xunio Bruto no ano 137 a.C., a conquista definitiva de Galicia produciuse en tempos do emperador Augusto. No ano 22 a.C., os galaicos resistiron unha vez máis as tropas romanas durante o asedio e a batalla de Mons Medullius, de localización aínda incerta.

O territorio peninsular, coñecido como Hispania, dividiuse en provincias e foise integrando no mundo romano.

Os romanos dominaron a Península ata  principios do século V d.C., cando varios algúns pobos xermánicos (primeiro suevos, vándalos e alanos, e posteriormente os visigodos)  invadiron Hispania.

No seguinte vídeo podes ver un vídeo da conquista romana de Galicia e a romanización: 

ACTIVIDADES

Despois de ver o vídeo le as páxinas 282, 283, 284, 285, 288, 289, 292 e 293 do libro e fai  as actividades 1 (apartados a, b, c, e, f) e 2 da páxnina 299. 

INVESTIGA

En Xinzo conmemórase o paso do río Lethes (Limia) por parte de Decimo Xunio Bruto. Indaga en internet quen foi este personase e como foi a súa campaña militar en galicia. Posteriormente elabora unha redacción de 5-6 liñas.  

DATA LÍMITE DE PRESENTACIÓN DA ACTIVIDADE:  

Enviar por correo electrónico (xeohistoriacidade@gmail.com) indicando no asunto, en primeiro lugar o curso (1ºA/1ºB) e o nome e apelidos (por esta orde). A data límite de presentación é o mércores 17 de xuño. 

1º BACH - O PROCESO DE CREACIÓN DA UNIÓN EUROPEA

Tras a segunda guerra mundial, e coa aparición da política de bloques, algúns paises europeos con Francia e Alemania á cabeza comezan a darlle voltas á posibilidade  de crear unha organización europea de cooperación que contribuíse á recuperación económica e  fomentase  a harmonía entre os distintos pobos, ó tempo que favorecese  a paz e o diálogo.  

A conferencia da Haia (1948) propuxo a creación do Consello de Europa, integrada por dez países: Bélxica, Francia, Luxemburgo, Países Baixos, Reino Unido, Irlanda, Italia, Dinamarca, Noruega e Suecia. O seu obxectivo era favorecer o progreso económico e social e promover os dereitos humanos e as liberdades fundamentais. Esta institución promoveu o Convenio Europeo de Dereitos Humanos, que entrou en vigor en 1953.

Un segundo paso no proceso de unificación foi a creación, en 1951, da Comunidade Europea do Carbón e do Aceiro (CECA), que establecía entre os seus membros un mercado único para estes dous produtos. Foi a primeira institución na cal os países integrantes (Francia, Alemaña occidental, Bélxica, Italia, Luxemburgo e Países Baixos) aceptaron a libre circulación de produtos e delegaron a súa xestión a un organismo común.

O Tratado de Roma e a creación da CEE

En 1957, os seis países membros da CECA asinaron o Tratado de Roma, que instituíu a Comunidade Económica Europea (CEE) e a Comunidade Europea da Enerxía Atómica (EURATOM). O seu obxectivo era a abolición das barreiras aduaneiras, a libre circulación de mercadorías, servizos, capitais e persoas entre os países membros e o desenvolvemento dunha política económica común.

O Tratado atribuíalles ás institucións comúns a competencia exclusiva en tres eixes da política económica: transportes, agricultura e comercio exterior. Durante a década de 1960 avanzouse na posta en práctica dunha Política Agrícola Común (PAC) e na mellora das redes de transporte.

A realización destas políticas apoiábanse nunha transferencia de competencias dos Estados cara á CEE e nun orzamento comunitario formado a partir dos ingresos monetarios que realizaban os Estados membros. Este orzamento actuaba como unha forma redistribuidora da riqueza, porque os países con maior renda achegaban máis para axudar ao crecemento dos menos avanzados.

Os éxitos da CEE propiciaron que un bo número de países solicitasen a súa integración. En 1973 asinaron a adhesión Irlanda, Reino Unido e Dinamarca. Grecia sumouse en 1981; España e Portugal en 1986, e Austria, Finlandia e Suecia, en 1995. A Europa dos Seis converteuse na Europa dos Quince.

A ampliación da Unión Europea

A comezos da década de 1990, no contexto da desaparición dos bloques e a progresiva imposición dunha economía globalizada, os países da Europa occidental acordaron outorgarlle un maior peso á Comunidade Económica Europea (CEE).

O Tratado de Maastricht

En 1992 avanzouse un paso máis co Tratado da Unión Europea (TUE), coñecido tamén como Tratado de Maastricht. Constitúe unha pedra angular no proceso de integración europea, pois por primeira vez dábaselle unha vocación de unidade política. O Tratado de Maastricht consagrou oficialmente o nome de Unión Europea (UE), e instaurou tres grandes eixes de políticas comúns:

> As políticas nas que os Estados cederon soberanía e adoptan decisións comunitarias: o mercado único, a unión monetaria, os fondos estruturais e de cohesión etc.

> As Políticas de Exterior e de Seguridade Común (PESC), fundamentadas na cooperación entre gobernos.

>As políticas en temas como terrorismo, inmigración, política de asilo, tráfico de drogas etc. A creación da Europol, xerme dunha futura policía europea, é un dos proxectos resultantes.

O Tratado creou, ademais, a cidadanía europea, que lles permite ás persoas circular e residir libremente nos países da UE, e establece o dereito a votar e a ser elixido no Estado de residencia para as eleccións europeas e municipais.

Entrou en vigor en novembro de 1993. Nel prevíase a súa propia revisión, á vista das sucesivas ampliacións da Unión. Deste xeito, en 1997, co Tratado de Amsterdam, afirmáronse os principios de liberdade, democracia e respecto dos dereitos humanos, e en 2001, o Tratado de Niza reestruturou todas as institucións europeas.

A Europa dos 28

O 1 de xaneiro de 1995 tivo lugar a cuarta ampliación da Unión Europea coa entrada de Austria, Finlandia e Suecia. Nacía a Europa dos Quince.

Así mesmo, tras longas negociacións para permitir que os países da Europa do Leste adecuasen as súas lexislacións ás esixencias da UE, en materia económica e en respecto aos dereitos políticos e sociais, o 1 de maio de 2004 produciuse a adhesión de dez novos Estados: Eslovaquia, Eslovenia, Estonia, Hungría, Letonia, Lituania, Malta, Polonia, República Checa e Chipre; en 2007, sumáronse Bulgaria e Romanía; e en 2013, Croacia.

A Unión Europea converteuse nunha potente organización de 28 Estados, con realidades moi diferentes de tipo social, económico, histórico e político, pero co obxectivo común do compromiso democrático e o progreso económico.

A saída de Reino Unido este mesmo ano despois do Brexit,  abre numerosas dúbidas a cerca do fururo da UE. 

As institucións comunitarias

Desde a súa fundación, a CEE creou unhas institucións e unha lexislación comunitarias á vez que os países membros foron delegando unha parte da súa soberanía a estas institucións supranacionais.

O Parlamento Europeo é a institución que garante a participación cidadá nas institucións da Unión. Os seus membros son elixidos polos cidadáns cada cinco anos, nunha cantidade proporcional á poboación de cada Estado. Reúnese en Estrasburgo (Francia) e en Bruxelas (Bélxica).

A moeda única, o euro

O Tratado da Unión Europea estableceu a Unión Económica e Monetaria, e creouse unha moeda única, o euro, para garantir a libre circulación de capitais.

O euro entrou en circulación o 1 de xaneiro de 2002 en once países da UE: España, Portugal, Italia, Bélxica, Países Baixos, Luxemburgo, Francia, Alemaña, Austria, Irlanda e Finlandia; aos que máis tarde se lles sumaron Grecia, Eslovenia, Malta e Chipre, sumando un total de 320 millóns de habitantes.

O Banco Central Europeo encárgase de coordinar as políticas económicas e de garantir o funcionamento da nova moeda.

No seguinte vídeo podes ver unha breve explicación do proceso de creación da Unión Europea: 

ACTIVIDADES: 

1.- Explica que países crearon a Unión Europea e explica cales se foron adherindo paulatinamente (indica ano e países). 

2.- Observa o esquema e explica cales son as principais institucións eropeas, indicando a súa finción. 

3.- Cando se  se produxo a introdución do Euro como moeda? Fala cos teus pais e avós e para ver que  ventaxas e desventaxas atoparon coa introducción da moeda única. 

DATA LÍMITE DE PRESENTACIÓN DA ACTIVIDADE: 

Enviar por correo electrónico (xeohistoriacidade@gmail.com) indicando no asunto, en primeiro lugar o curso (1ºA/1ºB) e o nome e apelidos (por esta orde). A data límite de presentación é o venres 5 de xuño. 

4º ESO - A SEGUNDA REPÚBLICA ESPAÑOLA (II)

A marcha de Alfonso XIII tras unhas eleccións municipais nas que os republicanos obtiveron unha gran cantidade de votos levou á abdicación do monarca e ao final da monarquía. Entre 1931 e 1936, España viviu nun réxime republicano (II República) que aglutinou as reformas máis progresistas xamais levadas a cabo na historia do país, e unha conflitividade social nunca antes vista.

A sublevación militar do 17 de xullo de 1936, co fin de dar un Golpe de estado militar, marcou o comezo da Guerra Civil (1936-39)

Despois de ver o video iremos as páxinas 192-199 do libro para realizar as seguintes actividades: 

Pax 193: act. 1,2,4. 
Pax 195: act. 1.
Pax 199: act. 2, 4, 5. 

LEMBRADE ENVIAR AS ACTIVIDADES A 

susiimoure@gmail.com. 

DATA LIMITE 8 DE XUÑO.

1º ESO - POBOS PRERROMANOS DA PENÍNSULA IBÉRICA: COLONIZACIÓNS E CULTURA CASTREXA

A disposición xeográfica da Península, entre dous continentes e entre dous mares, converteuna nunha encrucillada de camiños ou lugar de paso para moitos pobos durante a historia. A súa riqueza en metáis propiciou a chegada de numerosos pobos ó longo da primeira metade do I milenio a. C.

Os fenicios establecéronse sobre todo pola costa andaluza. Fundaron Eivissa (Ibiza), Gadir (Cádiz) ou Malaca(Málaga) entre outras. Trouxeron a escritura á Península.

Os gregos estableceron numeroas colonias pola costa catalá e valenciana ( Rhode, Emporion, Sagunto, Hemeroskopeion). Contan os seus historiadores que o reino íbero máis importante era o reino de tartesos, situado no val do Guadalquivir, pero aínda non se atopou a súa localización exacta. Trouxeron a moeda.

Os cartaxineses expandíronse pola península ibérica en busca de metais e soldados despois da primeira guerra púnica (século III a. C.). Controlaron as colonias fenicias e estendéronse pola zona de interior próxima (val do Guadalquivir e meseta sur). Cartago Nova (Cartaxena) foi a  capital dos dominios cartaxineses na Península.  Tamén fundaron ciudades como Leuke (Alacante) que os romanos rebautizaron como Lucentum.

Estes pobos colonizadores convivían con grupos autóctonos que reciben o nome de pobos prerromanos da península ibérica  pois eran pobos que xa se asentaran na península ibérica antes da chegada dos romanos. Non estaban unidos politicamente, senón divididos en tribos:

Pódense distinguir a grandse rasgos dos grandes grupos: Iberos e Celtas.Podes observar no mapa (fai click para ampliar) os distintos pobos que compuñan cada un dos grupos e as súas áreas de influencia.

Os celtas foi unha civilización que se extendeu por moitas rexións de Europa e falaban idiomas parecidos de tipo indoeuropeo: os britanos, os galos, etc. Cara ao 1.200 a. C. entraron na Península e ocuparon a zona norteoeste, central e oeste peninsular. As principais tribos de cultura celta na Península foron: galaicos, astures, cántabros, vacceos (Castela e León), carpetanos (centro) e lusitanos (Estremadura e Portugal). Vivían en castros, poboados fortificados de casas circulares. Introduciron o uso do ferro e esculpieron estatuas de animais en pedra chamadas verracos. Os seus sacerdotes chamábanse druídas.

Os íberos atopábanse xa na península ibérica antes da chegada dos celtas. Distribuíanse principalmente polo sur, polo leste e polo nordés da Península. Vivían en poboados amurallados con casas rectangulares. A maior parte das tribos íberas entraron en contacto coas civilizacións fenicia e grega, das que tomaron a escritura e o estilo artístico. As principais tribos íberas foron: indigetes (Xirona), layetanos (Barcelona), vascones/ aquitanos (fonte), edetanos (Valencia), contestanos (Alacante) basetanos (Murcia e Almería) turdetanos ( Andalucia) onde se formou o mítico reino de Tartesos por influencia dos fenicios

En Galicia destaca a denominada cultura castrexa que foi un conxunto de manifestacións culturais do noroeste da Península Ibérica  (GAlicia e norte de Portugal) que durou desde o século VIII a.C. ata o século I d.C. A súa característica máis notable é a organización en  poboados amurados coñecidos como castros (do latín castrum, campamento), dos que toma o nome. 

Desenvolveuse durante a Idade de Ferro sobre un substrato indíxena da etapa final da Idade de Bronce. A esta compoñente precastrexa sumáronselle influencias culturais célticas e indoeuropeas. No lento período formativo, que duraría ata o século V a.C. os castros fóronse estendendo de sur a norte e da costa cara ao interior.

Tras a chegada dos romanos, a partir do século I d. C., a cultua castrexa iniciou un proceso de aculturación e continuou na forma de Cultura Galaico-romana despois da conquista roman e ata os séculos III ou mesmo o IV d.C.

No seguinte vídeo podes ver unha breve explicación da cultura castrexa: 

ACTIVIDADES: 

1.- Qué pobos colonizaron a península ibérica no I milenio a.C.? Indica algúnhas das principais cidades que fundaron.

2.- Observa o mapa e fai un esquema no que agrupes os principais pobos celtas e íberos que poboaban a península ibérica antes da chegada dos romanos. 

3.- Fai click AQUÍ e  descarga os apuntes para aprender máis da cultura castrexa. A continuación responde as seguintes preguntas: 

A) Qué é un castro? 

B) En qué zonas se localizan os castros?

C) Eran Celtas os habitantes dos castros? 

D) Cales son os castos máis importantes de Galicia?

E) Estiveches en algún Castro? Indica cal ou cales

4 ESO - A SEGUNDA REPÚBLICA ESPAÑOLA

A monarquía quedara moi desprestixiada tras o apoio desta á Ditadura de Primo de Rivera. Consciente da gravidade do momento e falto de apoios, Alfonso XIII manda formar goberno ao Xeneral Dámaso Berenguer.

A oposición política ilegalizada durante a Ditadura, asinou o Pacto de San Sebastián (1930). O Pacto implicou a creación dun comité revolucionario, composto por Alcalá Zamora (que o presidía), Miguel Maura, Marcelino Domingo, Indalecio Prieto, Manuel Azaña, Claudio Albornoz e Fernando dos Ríos. Este sería ao cabo o primeiro goberno provisional da II República.O acordado era apoiar un pronunciamento militar a favor da República. 

Con todo, a data acordada viuse adiantada inesperadamente pola Sublevación de Jaca (o 12 de decembro de 1930, Fermín Galán e García Hernández). Este levantamento fracasou sendo fusilados os seus dirixentes.

Os intentos de Berenguer de convocar eleccións, desatendidos polos partidos políticos máis afíns, non deron resultado.

O sentimento republicano facíase cada vez maior, os antigos partidos políticos que quedaran desfeitos tras a ditadura primorriverista estaban a se reactivar e o movemento obreiro respiraba despois de anos de represión.

A xefatura de goberno pasou a mans do almirante Aznar en febreiro de 1931 quen convoca eleccións municipais para o 12 de abril: os resultados daban a vitoria aos partidos republicanos nas principais capitais de provincias.

As eleccións convertíanse así nun plebiscito popular a favor da república e en contra da monarquía. Alfonso XIII cesou nas súas funcións e saíu cara ao exilio desde o porto de Cartaxena.

O 14 de abril de 1931 proclamábase a IIª República.

ACTIVIDADES:

1.Quén e  cando asinaron o Pacto de San Sebastian? EXplica que se acordou nel.

2.Lee no libro na pax.191 o recuadro do Pacto de San Sebastián e despois responde:    Que di que van a establecer? Cal vai a ser a base deste novo sistema político?

3.Cando se proclamou a II República española? Tíñanse convocado eleccións antes da proclamación ou foi un pronunciamento militar?

LEMBRADE ENVIAR AS ACTIVIDADES A 

susiimoure@gmail.com. 

DATA LIMITE 1 DE XUÑO.

        

1º BACH - A ORGANIZACIÓN DAS NACIÓNS UNIDAS (ONU)

Na Conferencia de Yalta, celebrada ó final da II Guerra Mundial, as poténcia vencedoras asistentes ( URSS, Estados Unidos e Gran Bretaña), decidiron volver citarse na cidade de San Francisco (EE. UU.) para crear unha organización internacional que evitase unha nova guerra, pedíndose a asistencia de Francia e China á beira dos tres grandes. Nacía así a Organización das Nacións Unidas (O.N.U.) en abril de 1945.

Os 55 estados asistentes á Conferencia de San Francisco acordaron a creación de varios organismos internacionais:

➢ A Asemblea Xeral: Fórmana todos os Estados membros, tendo un voto cada un. Deliberan e toman decisións sobre asuntos de interese xeral internacional.

➢ O Consello de Seguridade: É o órgano de maior poder decisorio. Formaron parte del durante moitos anos 10 países elixidos e 5 permanentes ( URSS, Estados Unidos, Gran Bretaña, Francia e China). Estes últimos tiveron

dereito a veto, o que impedirá a toma de decisións que prexudiquen aos seus intereses.

➢ A Secretaría Xeral: Xuridicamente é a cabeza da ONU. A súa máxima figura é o Secretario Xeral, que adoita ser un xurista ou un diplomático de prestixio, e encárgase de actuar de árbitro internacional nas zonas de conflito.

➢ O Consello Económico e Social: Encárgase, como o seu nome indica, de asuntos socio-económicos internacionais, a través das súas numerosas axencias, algunhas das cales son:

• Fondo Monetario Internacional (FMI) • Banco Mundial

• Acordo Xeral sobre Aranceis e Comercio Xeral ( GATT)

• Organización para a Alimentación e a Agricultura ( FAO)

• Organización Mundial da Saúde (OMS)

• Organización das Nacións Unidas para a Educación e a Ciencia (UNESCO).

➢ O Tribunal Internacional de Xustiza (Tribunal da Haia): En teoría as súas decisións deberían solucionar as disputas entre os Estados, pero moitas veces non se acatan os seus ditames.

Na actualidade, máis de 200 Estados son membros da O.N.U. e aínda que moitos conseguiu evitar un novo conflito mundial,  ás veces viuse impotente para deter as numerosas guerras locais que sacudiron ao planeta. O seu labor en favor da paz chocou, en moitas ocasións, cos intereses dos “ cinco grandes” que vetaron decisións dirixidas a pacificar algunha zona de enfrontamento, ou garantir o respecto aos dereitos humanos.

ACTIVIDADES

1.- Cando se creou a ONU? Con que obxectivo? Crees que o conseguiu? Xutifica a túa rsposta. 

2.- Qué é o consello de seguridade?  Que países forman parte del? Cres que é xusto que os membros permanentes teñan dereito a veto? Xustifica a túa resposta. 

3.- Busca infromación a cerca das funcións dos seguintes organismos da ONU: Tribunal Internacional de Xustiza, Fondo Monetario Internacional, Organicación Mundial da Saúde, UNESCO,  UNICEF.

DATA LÍMITE DE PRESENTACIÓN DA ACTIVIDADE: 

enviar por correo electrónico (xeohistoriacidade@gmail.com) indicando no asunto, en primeiro lugar o curso (1ºA/1ºB) e o nome e apelidos (por esta orde). A data límite de presentación é o venres 29 de maio.